Hızlı erişim
Müzik tarihi, taş plaklar ve normal plaklar gibi iki önemli döneme sahiptir. Taş plaklar, 19. yüzyılın sonlarından 20. yüzyılın başlarına kadar müziği kaydetme ve çalma yöntemi olarak öne çıkmıştır. Ancak 20. yüzyılın ortalarında normal plaklar, taş plakların yerini almıştır. Normal plaklar daha uzun süre dayanırken daha net ses kalitesi sunar ve bu nedenle müzik endüstrisinde devrim niteliğinde bir değişime neden olmuştur. Bu yazımızda taş plak ve normal plak farkı ve taş plak neden yapılır konularını inceleyeceğiz.
Taş plaklar ve normal plaklar (vinil plaklar), müziğin kaydedilmesi ve çalınmasında kullanılan iki farklı teknolojik formatı temsil eder. Taş plaklar, genellikle kalın ve dayanıklı bir formülasyona sahip bir tür sert plaktır. Genellikle şist veya kireçtaşı gibi doğal taş malzemelerinden yapılır. Taş plakların kayıt yüzeyi, genellikle yatay olarak bir sıra oluşturacak şekilde işlenmiştir. Bu oluklar, plak üzerindeki iğne tarafından izlenir.
Ayrıca, yüzeylerinin çabuk çizilme ve aşınma eğilimi vardır. Normal plaklar, daha modern bir malzeme olan vinil (PVC) kullanılarak üretilir. Bu malzeme daha hafif ve dayanıklıdır. Vinil plaklar, enine bir spiral yolu takip eden, mikroskobik oluklar içerir. Bu oluklar, plak üzerindeki iğne tarafından takip edilir. Vinil plaklar, daha geniş bir frekans aralığına ve daha yüksek ses kalitesine izin verir. Bu nedenle, daha net ve zengin bir müzik deneyimi sunar. Kişisel zevkinize uygun pikap plak ve aksesuarları internet üzerinden bulabilirsiniz.
Taş plaklar ve normal plaklar (vinil plaklar), ses kalitesi açısından önemli farklara sahiptir. Taş plaklar, müziği kaydetmek ve çalmak için erken dönem müzik teknolojisinin bir ürünüdür. Kayıt yüzeyleri, yatay olarak sıralanmış oluklarla kaplıdır ve bu oluklar plak üzerindeki iğne tarafından izlenir. Bu yapısı, taş plakların düşük frekans tepkisine ve sınırlı dinamik aralığa sahip olmalarına yol açar. Bu nedenle, ses kalitesi genellikle sınırlıdır ve ayrıntı eksikliği vardır. Ayrıca, taş plaklar sık sık çizilir veya aşındığı için ses kalitesi zamanla bozulabilir.
Normal plaklar, vinil malzemeden üretilir ve kayıt yüzeyleri ince, spiral oluk içerir. Bu oluklar, plak üzerindeki iğne tarafından takip edilir ve daha yüksek frekans tepkisi ve geniş dinamik aralık sunar. Bu, daha net ve zengin bir ses kalitesi elde etmeyi mümkün kılar. Vinil plaklar, müziği daha hassas bir şekilde kaydedip iletebildikleri için özellikle müzik meraklıları arasında tercih edilir. Sonuç olarak, normal plaklar taş plaklara göre daha üstün bir ses kalitesine sahiptir.
Taş plaklar ve normal plaklar (vinil plaklar), her biri kendi özel kullanım gereksinimleri olan farklı formatlarda gelir. İşte her iki türün kullanımı hakkında bilgi: Taş plaklar, daha eski bir teknolojik formatta kaydedilmiş müziği çalmak için özel bir donanım gerektirir. Kullanmak için bir taş plak çalar veya gramofon kullanılır. Plağın yüzeyine bir iğne yerleştirilir ve plak dönerek bu iğne tarafından takip edilir. Ses hoparlörlerden yayılır. Taş plakların çalınması hassas bir işlemdir ve doğru hızda dönmeleri gerekmektedir.
Plakların bakımı da önemlidir çünkü çizilmeye ve aşınmaya karşı hassastırlar. Normal plaklar, daha modern bir format olarak daha geniş bir kullanıcı kitlesi tarafından tercih edilir. Bunlar için bir dönüşüm hızı ve iğne basıncı ayarı gibi temel ayarlar gerekebilir. Modern vinil çalarlar, normal plakların çalınması için tasarlanmıştır ve genellikle dahili hoparlörlerle gelir. İhtiyacınız olan müzik ekipmanını Trendyol üzerinden inceleyebilirsiniz.